Jij blijft voor altijd mijn mooiste 'wat als'.. 

Mijn verhaal
Het was het jaar 2016 en mijn vriend en ik besloten dat we klaar waren voor de volgende stap. 
We wilden graag samen een kindje en niet lang daarna gaf de zwangerschapstest aan: 'zwanger 3+' 
Rond de acht weken zwangerschap zagen wij het kloppende hartje op het scherm bij de verloskundige. 
Wat waren we gelukkig en wat vonden we het bijzonder. We zaten compleet op een roze (of blauwe) wolk. 
We deelden dit mooie nieuws met familie en beste vrienden. 
We fantaseerden over mogelijke namen en inrichtingen voor de babykamer. 

Met twaalf weken gingen we naar het echocentrum voor de termijnecho. 
We hadden zin om ons kleine wondertje weer te mogen bewonderen! 
Ik ging liggen in de stoel en er werd wat koude gel op mijn buik gedaan.
Het echoapparaat werd op mijn buik geplaatst en toen... bleef het stil. Te stil. 
De vrouw keek ons aan en vertelde ons dat ze geen hartslag meer zag.  
Mijn vriend werd direct emotioneel.
Ik kon alleen maar vol ongeloof naar het schermpje staren waar dit keer geen kloppend hartje te zien was. 
De vrouw keek naar mij en zei: "Jullie kindje leeft niet meer."
De harde woorden kwamen ook bij mij binnen. 
Huilend lag ik in de stoel met mijn vriend die me omhelsde. 
De droom die we samen hadden was plots uiteen gespat en had plaats gemaakt voor een leegte en veel verdriet. 

Ik koos ervoor om met medicatie een mini bevalling op te wekken. Dat voelde voor ons op dat moment het beste. 
Zonder ook maar enig voorbereid te worden op wat we konden verwachten, gingen we naar huis. 
Het duurde een paar uur voordat ik mini weeën kreeg. Wat vond ik dat confronterend en moeilijk.
Wel mini weeën krijgen, maar geen kindje!
Bij het naar het toilet gaan voelde ik ineens dat ons kindje eruit was. 
En het lag in de wc zonder vruchtzakje. Een mini mensje. Ons mini mensje. 
Ik gilde naar mijn vriend dat hij moest komen en ook hij raakte in paniek. Wat moesten we doen? 
We hebben het uit het toilet gehaald en op een toiletpapiertje gelegd. 
Ons kindje was zo mooi, zo compleet met tien vingertjes en tien teentjes. 
Het was inmiddels middernacht en we hadden geen idee wat we met ons kindje konden doen. 
Waar gingen we het in doen? En wat gingen we er daarna mee doen? 
Wisten we toen maar wat er allemaal mogelijk was! Dan hadden we zoveel dingen anders gedaan. 
Wij hebben het in een klein snoepblikje gedaan, er enkele woorden op geschreven en in onze tuin begraven. 
We waren totaal overdonderd door de hele gebeurtenis en slecht voorbereid. 

Twinkel Twinkel
En zo is Twinkel Twinkel ontstaan. 
Ik wil graag iets betekenen voor andere vaders en moeders die veel te vroeg afscheid moeten nemen van hun kindje.  
Op een voor jou passende manier afscheid kunnen nemen van je kindje is zo belangrijk.
Ik hoop je te kunnen helpen!

Schitter maar lief
Straal maar mooi
Lieve, kleine ster

Liefs,
Lindy 

----------------------

Twinkel Twinkel is een website voor iedereen die een kindje is verloren, vaders/moeders/broers/zussen. 

Maar denk ook aan iemand anders dan jijzelf die te maken heeft (gehad) met een dergelijk verlies. 
Er zijn in de webshop verschillende kleinigheidjes te vinden om te laten zien dat je meeleeft.
Het is een klein gebaar met een grote betekenis.
Deze webshop is erop gericht dat het liefdevol afscheid kunnen nemen voor iedereen betaalbaar is. 
Zorgvuldig en met liefde gekozen items om het kindje in te kunnen leggen en items voor herinnering en herdenking.